Francois Jeremiasse is erbij als team captain van Oranje en neemt ons mee in de dagen voorafgaand aan het Europees Kampioenschap in Polen.
Eindelijk even zitten… Het is vandaag 9 mei 2019, we zijn op het vliegveld Turbia in Polen. Het EK zweefvliegen begint overmorgen, we zijn hier met een team van 2 vliegtuigen, niet zoveel als normaal helaas. Zelf had ik ook graag mee gedaan, ik heb bij de wedstrijd en selectie commissie een “wildcard” gevraagd omdat ik niet aan de kwalificatie eisen voldoe maar wel de afgelopen 13 jaar EK’s en WK”s gevlogen heb en omdat ik 2 keer Nederlands kampioen geweest ben. Helaas… maar ik begrijp het wel.
Al snel kwam de vraag of ik dan team captain wilde zijn….. ook leuk! Voor mij een eerste keer maar ik heb er wel ideeën over hoe ik dat zou aanpakken; rust brengen in het team, stabiliteit en heel simpel, wat kan ik doen zodat de mannen beter vliegen. We hebben hier een aantal gesprekken over gevoerd en plannen gemaakt, de aankomende weken zal blijken of het allemaal ook werkt wat we geplant hebben.
De dagen vo or vertrek nog inkopen gedaan, er is op ieder groot evenement een national evening waar ieder land wat lekkers uit z’n eigen land meeneemt en aanbied, voor ons is dat deze keer erwtensoep, kaas, drop en roze koeken. Bitterballen zijn altijd een grote hit maar helaas geen mogelijkheid om die mee te nemen dit jaar.
Eergisteren en gisteren hebben Peter Millenaar en Bas Seijfert hun eerste vluchten gemaakt hier in Turbia. Het weer hier is erg goed om te zweefvliegen en ze waren ook erg blij na de vlucht. Omdat het erg vroeg is in het seizoen is het wel erg koud, zeker omdat ze tot 2200 meter konden komen. Ik hoorde ze ook allebei over mooie uitzichten en mooie gebieden op de grond. Op dat soort momenten vind ik het wel heel jammer dat ik zelf niet vlieg, maar ach…
Naast mijn werk ben ik vertegenwoordiger van Schempp-Hirth, één van de oudste fabrikanten van zweefvliegtuigen. Veel mensen hier op de wedstrijd weten dat en ik krijg hier veel vragen over wat nieuw is en wat er nog gaat komen. Ook vliegen er veel mensen mee waar ik zelf tegen gevlogen heb die ik lang niet meer gezien heb, de eerste afspraken om ’s avonds wat te gaan eten zijn al weer gemaakt. Dit is waar ik ook een beetje op gehoopt heb, het weer zien van oude vrienden! Nog 2 jaar, dan heb ik mijn nieuwe vliegtuig en dan ben ik er zelf ook weer bij.
Voor nu, de team tent staat, onze hoge antenne staat (de hoogste van alle landen!!), we zijn ingetrokken in het appartement waar we de aankomende 3 weken gaan slapen. Het weer voor morgen ziet er niet heel bijzonder uit maar rust voor de wedstrijd vind ik niet slecht. De mannen hebben er zin in, ik heb er zin in, op naar 2 gouden medailles!
Francois Jeremiasse
Voor de aankomende 3 weken, trotse Team Captain van Oranje
