Voor het vierde jaar op rij ga ik, samen met mijn vliegmaatje Bob de Vries, een week naar Annecy om in het voorjaar te gaan deltavliegen. Na een dag rijden met op het dak van mijn auto onze twee mooie vleugels, komen we aan bij het kleine plaatsje Le Doussard aan de zuidkant van het meer van Annecy. Deze plek is een zeer bekende plek voor Deltavliegers en eigenlijk nog meer voor Parapents. De uitdagende bergen en rotsen om het meer heen en het meer zelf maakt deze vliegstek meer dan de moeite waard voor het maken van uitdagende vluchten.
De volgende dag rijden we naar de Col de la Forclaz voor onze eerste vlucht. Het is altijd een uitdaging om (als je zo als wij met één auto rijdt) mijn auto weer beneden bij de landingplaats te krijgen. Gelukkig lukt het mij elke dag (!) om een Frans of Nederlands stel aan te spreken die mijn auto naar beneden wil brengen.
Annecy
Na een half uurtje opbouwen en wachten op de juiste starttijd (thermiek, wind, wolkenbasis etc. goed in de gaten houden) gaan we één voor één de lucht in. Een eerste vlucht met onze vorig jaar nieuw aangeschafte Orbiters van Icaro is altijd weer even wennen. M’n start ging redelijk en de vlucht ging ook goed. In de middag is het hier, als de wind uit de goede hoek (zuid-west tot noord) komt en de zon schijnt goed boven te blijven.
Natuurlijk weten wij dit niet als enige en hierdoor zijn er altijd vele (100 en meer) parapent vliegers in de lucht. Vaak zijn Bob en ik, met soms een paar anderen, de enige deltavliegers in de lucht, tussen al deze parapents. Dit maakt het extra uitdagend, want de draai-as van een parapent is veel kleiner dan die van een delta, dus moeten we extra scherp zijn in het vinden van de juiste bellen, met niet al te veel parapents om ons heen. Eenmaal boven de Col de la Forclaz, is het een stuk makkelijker omdat dan de piloten zich meer verspreiden.
Het uitzicht op de imposante bergen, zoals de Tournette en daarnaast het schitterende meer van Annecy, is adembenemend. Ondanks dat ik dit al diverse keren heb mee mogen maken, blijf ik hier elke seconde van genieten. Na een half uur hou ik het voor gezien en ga ik richting het landingsveld van de Doussard. Mijn landing was niet zoals het hoort en besloot ik om elke ochtend vroeg een zogenaamde “glijvluchtje” te maken om hier goed aandacht aan te geven. Dit heeft geholpen, want alle andere landingen waren nadien prima.
Het uitzicht is adembenemend
Na het landen is het vaste ritueel om je vleugel weer goed in te pakken en op de auto te leggen. Dit werkje van ongeveer 30 minuten is zeker geen straf, want deze omgeving tussen al die mooie bergen, met honderden landingen van kleurige parapents en een paar deltavliegers blijft geweldig om mee te maken.
Nadien bekijken we alle video en foto’s om na te genieten en zeker ook om te zien wat er goed ging en waar we nog het e.e.a. kunnen verbeteren (never stop learning!). En sluiten de dag af met een lekkere pizza en een welverdiend biertje. Wat wil je nog meer?
De volgende dagen bleef het mooie weer ons toelachen en heb ik in totaal 9 vluchten gemaakt. Tijdens één van deze vluchten ben ik voor het eerst bij de imposante rotsen van Les Dents de Lanfon geflogen. Deze “tanden” steken enorm aan de rand van het meer de lucht in. Dat ik al vliegend op thermiek zo ver wist te komen, blijft een geweldige ervaring. Ik ben nog even “om de hoek” van dit massief gevlogen en al snel merkte ik dat daar de thermiek niet sterk genoeg was om mij boven te houden. Dus snel (met m’n VG vol aan) terug via de rotsen van Sud du Lanfonnet weer richting de Col de la Forclaz. Hier was er wel weer genoeg thermiek, maar na ruim een uur vliegen vond ik het genoeg. Een mooie landing maakte het feest compleet.
Tijdens deze trip heb ik voor het eerst beelden middels het gebruik van een zogenaamde drie-assige Gimbal gemaakt. Deze beelden zijn uniek en geven goed weer hoe deltavliegen werkt.
Om deze nieuwe apparatuur heel te houden, heb ik deze beelden tijdens twee rustige glijvluchtjes gemaakt. Overigens is dit niet de eerste keer dat ik een vlucht film. Vorig jaar heb ik een andere video gemaakt waar de toppen van de Tournet en het vliegen van boven de Col de la Forclaz goed zijn te zien. Deze video zal ik binnenkort eens delen.
Voldaan, met 9 mooie vluchten in mijn logboek, zijn we teruggereden en na een hele dag rijden kwamen we aan het begin van de avond weer in Nederland aan. Tijd om lekker na te genieten en de beelden nog eens goed te bekijken, kijk ik weer uit naar een nieuw avontuur. Een weekend later heb ik op zondag 6 sprongen boven Teuge gemaakt, maar daarover vast later meer.
De komende tijd zal ik meer ervaringen met deltavliegen, gemotoriseerd deltavliegen en parachute springen met jullie delen.
