Zaterdagmorgen 7 uur.
Bij de Schiphol Starbucks zat Jan Brunt al een tijdje te wachten en langzamerhand kwam de rest ook binnen gedruppeld. Het inchecken verliep soepeltjes, de wachtrij bij de douane was lang en het boarden begon te laat omdat de bemanning van de 747 te laat was (file of verslapen 🙂 ): het vertrek was daardoor ook een half uurtje later.
De vlucht was zoals gewoonlijk taai maar de verloren tijd werd redelijk ingehaald. In L.A. werden we opgewacht door Marc, die Amerika al een dagje onveilig gemaakt had. De douane was weer op zijn Amerikaans maar het ging toch nog relatief vlot. Huurauto’s afhalen, twee busjes reden alvast naar het hotel terwijl Ruta en Jo Bas gingen afhalen: die kwam anderhalf uur later met een andere vlucht en toen kwam de echte vertraging. De snelweg(en) waren verstopt en wij hadden voor het tripje, dat normaal 75 tot 90 minuten duurt bijna drie uur nodig. Een kwartier voor aankomst kwam er een SMSje: de busjes waren ook aangekomen en die waren een dik uur eerder vertrokken dan wij!!
Nadat alle kamers ingedeeld waren werd er nog even een aanslag op het Coors-bier in de bar gedaan (Jan K. had samen met wat andere deelnemers alvast “voorgedronken” bij de busjes) waarna iedereen zijn wiegje indook.
Een dag van bijna 24 uur op was ten einde.
